 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Заведзеная надзея памерла... Надзея, мабыць, якой не было, Надзея, якая магла быць, Ды толькі ўсё кудысь адышло. Мы верым у магутнае слова прарока, Ідзем за ім шырокай хадой. Але куды прывядзе нас гэтка дарога, Якая зганьбавана грамадой? Мы чуем вокліч: «За свабоду! За Незалежнасць, Беларусь!» Дык хто скаваў краіну ў путы? Напэўна сам жа беларус... Надзея была, але ж адышла Падняць народ з каленяў, У адзін момант жаноча душа Здрадзіла роднаму слову.
2009
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|